Алена Андрэеўна Рыбакіна
Нарадзілася |
17 чэрвеня 1999[1] (25 гадоў) |
---|---|
Грамадзянства |
Казахстан Расія (да 2018) |
Рост | 184 см |
Прафесійная кар’ера | 2016 — ц.ч. |
Вядучая рука | правая |
Удар злева | двухручны |
Трэнер(ы) | Стэфана Вукаў |
Прызавыя грошы | 15 049 990 $[2] |
Адзіночны разрад | |
Вынікі (в/п) | 330–141[2] |
Тытулы | 5 WTA, 4 ITF |
Найвышэйшы рэйтынг | 3 (12 чэрвеня 2023) |
Турніры серыі Вялікага шлема | |
Аўстралія | фінал (2023) |
Францыя | 1/4 фіналу (2021) |
Уімблдан | перамога (2022) |
ЗША | 3-і раўнд (2021) |
Парны разрад | |
Вынікі (в/п) | 51–48[2] |
Тытулы | 4 ITF |
Найвышэйшы рэйтынг | 48 (18 кастрычніка 2021) |
Турніры серыі Вялікага шлема | |
Аўстралія | 3-і раўнд (2023) |
Францыя | 1/4 фіналу (2021) |
Уімблдан | 1-ы раўнд (2021) |
ЗША | 1-ы раўнд (2019) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Апошняе абнаўленне: 16 студзеня 2023 года |
Але́на Андрэе́ўна Рыба́кіна (нар. 17 чэрвеня 1999[1], Масква[1]) — казахстанская тэнісістка, якая да чэрвеня 2018 года выступала за Расію[3]. Пераможца аднаго турніру Вялікага шлема ў адзіночным разрадзе (Уімблдан-2022); пераможца пяці турніраў WTA ў адзіночным разрадзе; чэмпіёнка Еўропы ў юніёрскім камандным першынстве да 18 гадоў.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Разам з сястрой Ганнай займалася спартыўнай гімнастыкай і фігурным катаннем. У 6 гадоў настаўнікі сказалі ёй, што праз высокі рост яна не зможа стаць прафесійнай спартсменкай, і бацька — Андрэй Рыбакін, прадзюсар тэлекампаніі «НТВ-Плюс», — адвёў дачок у секцыю тэніса[4][5][6].
У чэрвені 2018 года атрымала казахстанскае грамадзянства[7].
Выніковае месца ў рэйтынгу WTA паводле гадоў
[правіць | правіць зыходнік]Год | Адзіночны рэйтынг |
Парны рэйтынг |
2022 | 22 | 442 |
2021 | 14 | 49 |
2020 | 19 | 362 |
2019 | 37 | 516 |
2018 | 191 | 484 |
2017 | 425 | 682 |
2016 | 616 | 1166 |
Выступленні на турнірах
[правіць | правіць зыходнік]
Гісторыя выступленняў на турнірах
[правіць | правіць зыходнік]Станам на 20 мая 2023 года
Для того, каб прадухіліць блытаніну і падвойванне ліку, інфармацыя ў гэтай табліцы карэктуецца толькі па сканчэнні ўдзелу там дадзенага гульца.
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- Ордэн «Достық» II ступені[8]
Заўвагі
[правіць | правіць зыходнік]Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в г https://www.billiejeankingcup.com/en/player/800365863
- ↑ а б в Player Profile // WTA website
- ↑ Тарпищев рассказал, почему теннисистка Рыбакина стала выступать за Казахстан (руск.)
- ↑ Елена Рыбакина: Родители планировали отправить меня в университет, но я сказала, что не хочу учиться — Новости тенниса на GoTennis.ru (руск.). GoTennis.ru. Праверана 18 сакавіка 2022.
- ↑ Евгений Федяков. Чемпионка на экспорт (руск.). Коммерсантъ (9 ліпеня 2022). Праверана 11 ліпеня 2022.
- ↑ Дмитрий Мостовой. «Рыбка» раздора (руск.). Orda.kz (11 ліпеня 2022). Праверана 11 ліпеня 2022.
- ↑ Михаил Юшков. Вышедшая в 1/2 Уимблдона уроженка России объяснила смену гражданства (руск.). sportrbc.ru (7 ліпеня 2022). Праверана 11 ліпеня 2022.
- ↑ Токаев наградил Елену Рыбакину орденом «Достық» . www.zakon.kz (11 ліпеня 2022).
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Профіль на сайце WTA Tour (англ.)
- Профіль на сайце ITF (англ.) (гл. таксама юніёрскі профіль Архівавана 19 лютага 2019. (англ.))
- Профіль на сайце Кубка Федэрацыі (англ.)
- Вікіпедыя:Артыкулы пра асоб, якія не маюць старонак цёзак па прозвішчы
- Нарадзіліся 17 чэрвеня
- Нарадзіліся ў 1999 годзе
- Нарадзіліся ў Маскве
- Кавалеры ордэна Дружбы (Казахстан)
- Асобы
- Спартсмены паводле алфавіта
- Тэнісісты паводле алфавіта
- Тэнісісты Казахстана
- Тэнісісты на летніх Алімпійскіх гульнях 2020 года
- Пераможцы Уімблданскага турніру ў жаночым адзіночным разрадзе